Welkom op mijn blog!
Ik wil graag starten met een gedicht van Ida Gerhardt: ‘Psyche’. (Uit: ‘Verzamelde gedichten’)
Psyche
Het was een dagpauwoog. En ieder zag
de purperen gloed, die op zijn vleugels lag;
de ogen waar het etherblauw in brandt.
Ten laatste – hij zat rustig op de hand –
bracht hem een jongen weg. Onaangerand,
zei hij, was hij ontweken naar het blauw
Ik las de Phaedo met mijn vijfde klas
en in in de tekst kwam het woord psyche voor:
ik legde, aan ‘t nog kinderlijk gehoor,
uit waarom psyche ‘ziel’ én ‘vlinder’ was.
Terwijl ik nóg eens de passage las
was er ineens een ritseling en een spoor
van glanzen kwam, van ‘t raam, de ruimte door.
Er zat een grote vlinder voor ‘t glas.
Ik heb begrepen dat Ida de laatste regel niet wilde afsluiten met een punt, om de oneindigheid van het blauw te tonen, maar er werd door anderen steeds vaker een punt achter gezet. Ida gaf zich gewonnen. Wat zou jij doen? Hoe sterk sta je voor je principes en je zielsmissie? En waar kun je loslaten en ruimte scheppen?
Loslaten….. een modewoord waar je kriegel van wordt? Een mooi woord voor een volgende blog, op een site voor Levenseindedoula’s, Souldoula’s en diepgaande zielsverwantschap.
LOSLATEN.In de wereld van ‘Rouw en Verdriet’, maar ook in de spirituele wereld valt herhaaldelijk het woord ‘loslaten’. Je kunt pas iets loslaten als je het ooit verworven hebt. Niemand vindt het fijn om iets waar hij aan gehecht is en met moeite heeft vergaard of verworven los te laten. Daarom is loslaten vaak gekoppeld aan pijn. Zelfs als dat wat je eigenlijk niet (meer) dient, kan het toch moeilijk zijn om er afstand van te doen. Soms dwingt het leven je om iemand waar je zielsveel van houdt, los te laten. Op andere momenten is leren loslaten belangrijk om ruimte te scheppen voor geestelijke groei en ontwikkeling. Sommige mensen vinden dat het woord de lading niet dekt. Zij noemen het liever bijvoorbeeld ‘anders vasthouden’, ‘overgave’ of ‘vrijgeven’. Er is in mijn optiek zelden ÉÉN waarheid, dus kies vooral wat voor jou goed voelt in die bepaalde situatie, want ook dat zal meespelen. Het oefenen in loslaten is een levenslang proces, zodat we uiteindelijk ons eigen lichaam en onze dierbaren los kunnen laten als we dood gaan. Leren loslaten is leren omgaan met verlies, pijn en veranderingen. Loslaten is ruimte maken voor nieuwe ontwikkelingen.
Loslaten betreft dus een breed thema; het begint al ver voor de geboorte in vorige levenservaringen of als je daarin niet gelooft zal het voor jou zijn op het moment dat je hier op aarde fysiek geboren wordt uit je moederlijf en de navelstreng doorgeknipt wordt. Leren loslaten herhaalt zich in veel situaties: we moeten onze ouders loslaten, dierbare vrienden, soms een partner, maar ook ons werk, financiële of fysieke zekerheden, oude beperkende overtuigingen en onhebbelijkheden en…..Op zekere leeftijd, zo na je 50e, besef je steeds meer dat je niet langer moet streven naar meer en naar hebben, maar naar ZIJN als mens. De loslaat-lijst is oneindig groot.
Ik plaats hier wat omschrijvingen en als je wilt, mag je je laten uitnodigen en in stilte reflecteren. Wat spreekt je aan? Wat triggert je en waarom? Hoe zit het met jouw transformatieprocessen wat betreft het thema ‘loslaten’?
Voor loslaten is liefde nodig. Loslaten is dus minder leven vanuit angst en meer vanuit liefde. Anders gezegd: Loslaten betekent minder bang zijn en meer liefhebben! In vertrouwen laat ik los……
Loslaten betekent erkennen dat ik niet overal controle over heb, toegeven dat ik soms machteloos ben en dat het resultaat niet altijd in mijn handen ligt.
Loslaten betekent dat dat ik besef dat ik niet niet voor een ander kan doen. En eigenlijk ook niet moet willen doen. Het gaat niet om mij, maar om de ander.
Loslaten betekent niet mezelf in het middelpunt zetten, alles willen bepalen, maar de ander de ruimte geven om zijn eigen weg te zoeken.
Loslaten betekent niet al te verzorgend, beschermend en verzachtend willen zijn, maar een ander toestaan de realiteit onder ogen te zien en daarbij ondersteunend te zijn.
Loslaten betekent niet oordelen, sturen, overheersen, maar proberen de persoon te worden die ik zou kunnen zijn (de beste versie van mezelf) en de ander de ruimte geven mens te zijn in de hoedanigheid die hij of zij verkiest.
Sterven is de meest ultieme vorm van loslaten. Ons leven bereidt ons stap voor stap voor op dat moment.
