Wie ben ik?
Wie ben ik?
Eigenlijk is het een vreemde vraag: Wie ben ik? De antwoorden die ik geef zijn eigenlijk nog vreemder: want ik ben niet mijn baan, ik ben niet mijn rollen. Maar toch is het handig als ik me een beetje voorstel.
Mijn naam is Jetty Oosterman. Moeder van drie kinderen, schoonmoeder van drie, oma van vier kleinzonen. In mijn werkzame leven veel gedaan, o.a. in het onderwijs aan volwassenen, maar ook als v rijwilliger o.a. in een hospice en sinds 2007 eigenaar van een bijzonder eigen bedrijf: “the Circle of life”. De foto is gemaakt in 2007 in Deventer aan de IJssel, als onderdeel van een soort fotoshoot van drie enthousiaste pioniers, die toen ook samen wat hebben opgestart. Deze foto staat al die jaren en nog steeds op de website: www.the-circle-of-life.nl Doelbewust! Zo erg ben ik uiterlijk niet veranderd. De innerlijke processen kun je uiterlijk niet zien.
Ik startte in 2007 o.a. als doula (niet-medische begeleiding bij zwangerschap en bevalling), trainer/(life- en loopbaan-)coach, afscheidsbegeleidster/spreker bij uitvaarten. Inmiddels train in Levenseindoula en Souldoula’s en ben ik schrijfster. Ik houd van die diversiteit.
Mijn 1e boek is autobiografisch, uit 2018; dat gaat over het vermoeden van aspecten van Asperger, latten op latere leeftijd, mijn (spirituele) groeiproces in een turbulent jaar, over leven, levenseinde en het nieuwe beroep end-of-life-DOULA. Titel: “Met het hoofd in de wolken en de voeten in de klei”.
Eigenlijk is mijn 2e “boek” de Levenseindegids, het lesmateriaal voor de RE-training tot Levenseindedoula. Bovengenoemde werkervaringen, vrijwilligerswerk in de terminale thuiszorg en een hospice, tesamen met eigen verlieservaringen en vooral alle recent verworven kennis via (online) trainingen uit het buitenland, zoals vanuit de University of Vermont tot end-of-life-doula vormen de input.
Vanaf 2020 schrijf ik bijna dagelijks, bijna als een vervolg op mijn 1e boek. Het gaat over mijn processen, over de huidige tijd, over alles wat er om ons heen en in mijzelf gebeurd en dat is enorm veel! Inmiddels is dit onderdeel van het lesmateriaal voor Souldoula’s en mensen in een Twinconnectie. Of dit ooit tot een boek zal leiden dat ook fysiek uitgegeven wordt en waar ik anderen weer mee verder mag helpen, dat zal de tijd leren, maar ik denk het wel. Ik WEET het en vooral ook weet dat ik zoveel nog niet weet. Alles komt ‘on divine time’, zoveel wordt mij inmiddels steeds duidelijker. Ik leer nog steeds bij, meer dan ooit in mijn leven. En dat is een geweldig geschenk! Vroeger leek het alsof voor sommige mensen het leven stopte na hun 60e. Ik voel dat het mijne in bepaalde opzichten toen juist is begonnen en dat het niet meer te stoppen valt als de connectie met de Bron eenmaal is geopend. Ik voel me gezegend!
Ik ben een pionier en heb in mijn leven mooie plannen en projecten mogen ontwikkelen. Om er een paar te noemen: taallessen voor anderstaligen, leer-werkprojecten, stage-projecten, een Volksuniversiteit opzetten binnen een ROC,Uitvaartbeurzen (toen nog nauwelijks iemand daar van gehoord had), Wereldlichtjesdag in Nederland op de kaart zetten 10 jaar geleden. Al of niet samen met anderen iets nieuws neerzetten, maakt mij energiek. Aan de basis mogen staan van dergelijke initiatieven en zo mijn steentje bijdragen in de wereld, maakt me dankbaar. Na een aantal jaren, als het loopt, geef ik het stokje graag over. En wacht ik af wat het leven nu weer van me vraagt of aan me geeft. Het kriebelt al zo lang…. de laatste levensfase. De End-Of-Life-doula, de Levenseindedoula in Nederland introduceren is mijn nieuwe missie! De tijd is er rijp voor! En nee, niet iedereen zal behoefte hebben aan een Levenseindedoula. Gelukkig niet! Er gaat vaak veel goed met inzet van naasten en betrokken vrienden en familie, het huidige zorgaanbod en vrijwilligers, Maar voor wie er om welke reden dan ook wel behoefte aan heeft, is het fijn dat die optie er is. Soms voelen mensen zich heel eenzaam in die fase; niemand zou zich alleen moeten voelen die dat niet wil.
Ik heb een grote droom maar blijf (zelfs letterlijk) dicht bij mezelf, dus verwacht geen toplocatie midden in een grote stad, grote docententeams, flitsende folders of lesmateriaal, gelikte websites. Ik heb ooit al eens een grote Volksuniversiteit op mogen zetten met binnen het jaar 1000 cursisten. Dat is nu niet de bedoeling. Ik kies in alle opzichten voor KWALITIJD i.p.v. kwantiteit. Ik zit niet actief op LinkedIn of Instagram. Facebook is mijn communicatiekanaal. Ik leef mijn droom en daar hoort dat niet bij! Ik houd graag mijn prijs acceptabel, ook als Levenseindedoula aan het bed. Van dit beroep zul je niet rijk worden qua geld; het wordt heel lastig om hier een fulltime baan mee te creëeren. Maar wat is rijk? Wat is overvloed? Als je genoeg hebt en ook nog je dromen kunt waarmaken! Op bepaald gebied blijkt het werk van onschatbare en onbetaalbare waarde: Je mag een lichtje zijn in de duisternis van een ander! Hoe mooi is dat!!!
De IJssel is sinds 2018 mijn achtertuin. Ik loop er zo naar toe en ben zo ontzettend dankbaar dat ik al mijn werk voort mag zetten in dit prachtige gebied!
